این هواپیما به سفارش Iraqi Airways و با شماره سریال 20892 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1974/07/26 انجام داد و در 1974/08/07 با رجیستر YI-AGH به این شرکت تحول داده شد. پس از چهارده سال پرواز برای هواپیمایی عراق، از ماه می تا دسامبر 1988 به Egyptair اجاره داده شد و سپس مجددا به شرکت عراقی بازگشت.

پس از اشغال کویت توسط عراق و حمله آمریکا و متحدینش به این کشور، دولت عراق برای در امان ماندن هواپیماهای نظامی و غیرنظامی خود، تعدادی از آنها از جمله این هواپیما را در 1991/01/26 [مطابق با 6 بهمن 1369] به ایران فرستاد. هواپیما بجز انجام چند پرواز محدود، سال‌ها در مهرآباد پارک بود تا اینکه از اواخر سال 1375 با رجیستر EP-IGA به خدمت ناوگان تشریفاتی دولت درآمد. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

با بروز ایرادات فنی در هواپیما و انصراف دولت از استفاده از آن، در تیر ماه 1378 به ایران‌ایر واگذار شده و برای همیشه زمینگیر شد تا از آن به عنوان انبار قطعه برای سایر 737ها استفاده شود. بدنه این هواپیما نهایتا اوراق شد.

دو سال پس از ورود نخستین سری از بوئینگ‌های 737 به ایران و به علت موفق بودن این پرنده‌ها، ایران‌ایر هواپیمای دیگری از این نوع را به شرکت بوئینگ سفارش داد، اما بعدها به علت ورود بوئینگ‌های 727 سری 200 از سفارش‌های بعدی 737 خودداری شد. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

این هواپیما به سفارش ایران‌ایر و با شماره سریال 20740 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1973/04/23 انجام داد و در 1973/05/01 [مطابق با 11 اردیبهشت 1352] با رجیستر EP-IRI در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست. چند روز بعد هواپیما چهل‌ستون نام گرفت.

این هواپیما نیز که در مدل C ساخته شده بود، قابلیت تبدیل به باربری را داشت و به همین منظور درب بزرگ کارگو در جلوی این هواپیما تعبیه شده بود.

تا سال 1385 که بازنشسته شد، حادثه‌ای از این هواپیما گزارش نشد و از آن تاریخ تاکنون در نمایشگاه هوایی تهران به خواب ابدی فرو رفته است.

این هواپیما به سفارش ایران‌ایر و با سریال 20500 ساخته شد. در 1971/08/13 نخستین پرواز خود را انجام داد و در 1971/09/02 [مطابق با 11 شهریور 1350] با رجیستر EP-IRH و با نام «ری» در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

این هواپیما که در مدل C ساخته شده، قابلیت استفاده برای حمل بار را نیز داشت و به همین منظور درب بزرگ کارگو در جلوی این هواپیما تعبیه شده بود.

تا سال 1385 که بازنشسته شد، بجز یک حادثه فرود اضطراری در فرودگاه اصفهان در سال 1381 و به علت از دست رفتن سیستم هیدرولیک، حادثه دیگری از آن گزارش نشد و سرانجام در [تاریخ نامعلوم] قطعه‌قطعه شده و قطعات آن بصورت اوراق فروخته شد.

این بوئینگ نسل اول به سفارش ایران‌ایر با شماره سریال 20499 ساخته شد و نخستین پرواز خود را در 1971/07/08 انجام داد. نه روز بعد در 1971/07/17 [مطابق با 26 تیر 1350] با رجیستر EP-IRG در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

در 23 مهر 1365 در حمله جنگنده‌های عراقی به فرودگاه شیراز صدمه دیده و کابین آن در آتش سوخت. در این سانحه سه نفر از خدمه هواپیما که بعد از خروج مسافرین درون هواپیما بودند، به شهادت رسیدند. موتورها و لوازم بجای مانده از آن جدا شده و به تهران ارسال شد و تا مدت‌ها از آنها به عنوان قطعات یدکی هواپیمای تشریفاتی دولت EP-AGA استفاده می‌شد. بقایای بدنه هواپیما نیز قطعه‌قطعه شده و به اطراف فرودگاه شیراز منتقل شد.

این بوئینگ نسل اول به سفارش ایران‌ایر با شماره سریال 20498 ساخته شد و نخستین پرواز خود را در 1971/06/18 انجام داد. چهارده روز بعد در 1971/07/02 [مطابق با 13 تیر 1350] طی مراسمی به عنوان نخستین بوئینگ 737 هواپیمایی ملی ایران با رجیستر EP-IRF و با نام بیستون در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست.

در 6 شهریور 1370 در فرودگاه مهرآباد دچار حادثه جزئی شد که پس از انجام چند نوبت سرویس و تعمیرات به آسمان‌ها بازگشت. به علت ظرفیت مسافر کمتر و مصرف سوخت نسبتا زیاد، چندان مورد توجه مسئولین نبود و بعد از ورود چند فروند ایرباس 310 از ترکیه و به علت سن بالای این پرنده بعد از مدتی سرگردانی در مهرآباد در تاریخ 11 شهریور 1385 رسما بازنشسته اعلام شد. فجرآشیان هم پس از مدتی کلنجار رفتن بر روی موتورهای این پرنده از اورهال مجدد آنها منصرف شد و این پرنده برای همیشه در گورستان پرواز تهران بخواب ابدی فرو رفت. این هواپیما در مرداد 1394 قطعه‌قطعه شده و قطعات آن بصورت اوراق فروخته شد.

این هواپیمای VIP به سفارش دولت وقت ایران و با سریال 21317 ساخته شد. در 1977/02/25 نخستین پرواز خود را انجام داد و در 1977/03/10 [مطابق با 19 اسفند 1355] وارد کشور شد تا به عنوان هواپیمای تشریفاتی مسئولان دولت مورد استفاده قرار گیرد.

با وجود سن زیاد، بدلیل سیکل پرواز پائینی که داشت تا اواسط دهه 90 شمسی در ناوگان تشریفاتی دولت از آن استفاده شد و سپس کنار گذاشته شد.

این هواپیما به سفارش Continental Airlines و با شماره سریال 28921 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1998/06/26 انجام داد و نوزده روز بعد با رجیستر N14660 تحویل داده شد و نه سال با چیدمان C8Y106 برای این شرکت آمریکایی پرواز کرد.

در 2007/10/10 با رجیستر VP-BYI به خدمت شرکت روسی Transaero Airlines درآمد و چیدمان صندلی‌های آن ابتدا به C4Y108 و سپس در سال 2014 به Y126 تغییر یافت.

به دنبال ورشکستگی این شرکت، از 2016/03/24 تا 2016/07/22 در فرودگاه Vilnius لیتوانی زمینگیر بود تا اینکه در این تاریخ با رجیستر UR-CPE در اختیار شرکت اوکراینی Dart قرار گرفت و به فرودگاه ژولیانی کی‌یف منتقل شد.

این هواپیما به سفارش شرکت آمریکایی Continental Airlines و با شماره سریال 28919 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1998/06/08 انجام داد و هفده روز بعد با رجیستر N18658 تحویل داده شد. یازده سال با چیدمان C8Y106 برای این شرکت پرواز کرد تا اینکه پس از خروج از خدمت، از 2008/09/23 تا 2009/11/09 در فرودگاه Phoenix Goodyear و سپس در فرودگاه Roswell آمریکا پارک شد.

در 2010/04/30 با رجیستر VP-BYQ به خدمت شرکت روسی Transaero Airlines درآمد و چیدمان صندلی‌های آن ابتدا به C4Y108 و سپس در سال 2014 به Y126 تغییر یافت.

به دنبال ورشکستگی این شرکت، از 2015/10/25 تا 2016/10/28 در فرودگاه Teruel اسپانیا زمینگیر بود تا اینکه در این تاریخ با رجیستر UR-CPO در اختیار شرکت اوکراینی Dart قرار گرفت و دو ماه بعد به Khors Aircompany واگذار شد.

این هواپیما به سفارش شرکت آمریکایی Continental Airlines و با شماره سریال 28927 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1998/09/16 انجام داد و دو هفته بعد با رجیستر N14667 به این شرکت تحویل داده شد. ده سال با چیدمان C8Y106 برای این شرکت پرواز کرد تا اینکه در 2008/09/04 از خدمت خارج شد.

در 2009/07/14 با رجیستر VP-BYP و چیدمان C4Y108 به ناوگان شرکت روسی Transaero Airlines پیوست. در سال 2014 چیدمان صندلی‌های آن به Y126 تغییر یافت. به دنبال ورشکستگی این شرکت، از 2015/10/01 تا 2016/08/05 در فرودگاه نیکولا تسلا شهر بلگراد در صربستان زمینگیر بود تا اینکه در آن تاریخ با رجیستر UR-CPF به شرکت اوکراینی Dart منتقل شد و یک ماه بعد، در تاریخ 2016/09/22 با رجیستر UR-CPJ به دیگر شرکت اوکراینی، Khors Aircompany ترانسفر شد.

این هواپیما با شماره سریال 29055 ساخته شد و نخستین پرواز خود را در 1997/08/13 انجام داد. شانزده روز بعد با رجیستر D-ADBK و چیدمان صندلی Y136 به شرکت ارزان‌قیمت Deutsche BA که توسط بریتیش‌ایرویز در آلمان تأسیس شده بود، اجاره داده شد. در 2002/03/13 با تغییر نام این شرکت به DBA هواپیما همچنان در اختیار این شرکت باقی ماند تا اینکه پنج ماه بعد در آگوست 2002 از خدمت خارج و در فرودگاه مونیخ پارک شد.

از 2003/01/02 هواپیما با رجیستر VT-SIX به شرکت هندی Air Sahara اجاره داده شد و هشت ماه بعد رجیستر آن به VT-SAW تغییر یافت و تا مارس 2006 برای این شرکت پرواز کرد. سپس از 2006/04/13 با رجیستر EI-DNX توسط شرکت ایتالیایی Air One اجاره شد.

در 2009/07/07 به اجاره شرکت لیتوانیایی FlyLAL Charters درآمد و یک سال نیز با رجیستر LY-FLC برای این شرکت پرواز کرد. سپس در 2010/07/22 با همان رجیستر به Small Planet Airlines اجاره داده شد. در فوریه 2014 رجیستر هواپیما به LY-SPE تغییر یافت و تا 2015/10/16 که از خدمت خارج شد، برای این شرکت پرواز کرد. سپس شرکت اوکراینی Dart هواپیما را در اختیار گرفته و در 2015/10/20 به فرودگاه خارکیف منتقل کرد. مدت کوتاهی بعد، هواپیما رجیستر UR-COK به خود گرفته و به Khors Aircompany ترانسفر شد.