معرفی بوئینگ 737 سابق هما EP-IRI

دو سال پس از ورود نخستین سری از بوئینگ‌های 737 به ایران و به علت موفق بودن این پرنده‌ها، ایران‌ایر هواپیمای دیگری از این نوع را به شرکت بوئینگ سفارش داد، اما بعدها به علت ورود بوئینگ‌های 727 سری 200 از سفارش‌های بعدی 737 خودداری شد. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

این هواپیما به سفارش ایران‌ایر و با شماره سریال 20740 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1973/04/23 انجام داد و در 1973/05/01 [مطابق با 11 اردیبهشت 1352] با رجیستر EP-IRI در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست. چند روز بعد هواپیما چهل‌ستون نام گرفت.

این هواپیما نیز که در مدل C ساخته شده بود، قابلیت تبدیل به باربری را داشت و به همین منظور درب بزرگ کارگو در جلوی این هواپیما تعبیه شده بود.

تا سال 1385 که بازنشسته شد، حادثه‌ای از این هواپیما گزارش نشد و از آن تاریخ تاکنون در نمایشگاه هوایی تهران به خواب ابدی فرو رفته و متأسفانه مانند سایر هواپیماهای موجود در این نمایشگاه، در بدترین شرایط نگهداری می‌شود.

‌
مشخصات فنی و ظاهری

این هواپیما از 2 موتور توربوفن JT8D-15 ساخت شرکت Pratt & Whitney در زیر دو بال، با طول هر موتور 3.14 متر و عرض 1.01 و با وزن هر کدام 1549 کیلوگرم و رانش هر کدام 15500 پاوند استفاده می‌کرد.

ـ مدل هواپیما: Boeing 737-200
ـ تعداد هواپیمای ساخته شده از این مدل: 991 فروند
ـ طول هواپیما: 30.53 متر
ـ عرض هواپیما: 3.76 متر
ـ عرض کابین: 3.54 متر
ـ ارتفاع بلندترین نقطه سازه از سطح زمین: 11.23 متر
ـ دهانه بال: 28.35 متر
ـ مساحت بال: 91.04 متر مربع
ـ حداکثر وزن در زمان برخاست: 58100 کیلوگرم
ـ ظرفیت بنزین: 22596 لیتر
ـ سرعت کروز: 796 کیلومتر بر ساعت
ـ ماکزیمم سرعت: 876 کیلومتر بر ساعت
ـ سقف پرواز: 37000 پا (11.3 کیلومتر)
ـ برد پرواز: 4800 کیلومتر
ـ طول باند مورد نیاز برای تیک‌آف: 1990 متر
ـ طول باند مورد نیاز برای لندینگ: 1350 متر

‌‌
تصاویری از این هواپیما