معرفی بوئینگ 737 سابق هما EP-IRF

این بوئینگ نسل اول به سفارش ایران‌ایر با شماره سریال 20498 ساخته شد و نخستین پرواز خود را در 1971/06/18 انجام داد. چهارده روز بعد در 1971/07/02 [مطابق با 13 تیر 1350] طی مراسمی به عنوان نخستین بوئینگ 737 هواپیمایی ملی ایران با رجیستر EP-IRF و با نام بیستون در فرودگاه مهرآباد تهران به زمین نشست.

در 6 شهریور 1370 در فرودگاه مهرآباد دچار حادثه جزئی شد که پس از انجام چند نوبت سرویس و تعمیرات به آسمان‌ها بازگشت. به علت ظرفیت مسافر کمتر و مصرف سوخت نسبتا زیاد، چندان مورد توجه مسئولین نبود و بعد از ورود چند فروند ایرباس 310 از ترکیه و به علت سن بالای این پرنده بعد از مدتی سرگردانی در مهرآباد در تاریخ 11 شهریور 1385 رسما بازنشسته اعلام شد. فجرآشیان هم پس از مدتی کلنجار رفتن بر روی موتورهای این پرنده از اورهال مجدد آنها منصرف شد و این پرنده برای همیشه در گورستان پرواز تهران بخواب ابدی فرو رفت. این هواپیما در مرداد 1394 قطعه‌قطعه شده و قطعات آن بصورت اوراق فروخته شد.

مشخصات فنی و ظاهری

این هواپیما از 2 موتور توربوفن JT8D-15 ساخت شرکت Pratt & Whitney در زیر دو بال، با طول هر موتور 3.14 متر و عرض 1.01 و با وزن هر کدام 1549 کیلوگرم و رانش هر کدام 15500 پاوند استفاده می‌کرد.

ـ مدل هواپیما: Boeing 737-200
ـ تعداد هواپیمای ساخته شده از این مدل: 991 فروند
ـ طول هواپیما: 30.53 متر
ـ عرض هواپیما: 3.76 متر
ـ عرض کابین: 3.54 متر
ـ ارتفاع بلندترین نقطه سازه از سطح زمین: 11.23 متر
ـ دهانه بال: 28.35 متر
ـ مساحت بال: 91.04 متر مربع
ـ حداکثر وزن در زمان برخاست: 58100 کیلوگرم
ـ ظرفیت بنزین: 22596 لیتر
ـ سرعت کروز: 796 کیلومتر بر ساعت
ـ ماکزیمم سرعت: 876 کیلومتر بر ساعت
ـ سقف پرواز: 37000 پا (11.3 کیلومتر)
ـ برد پرواز: 4800 کیلومتر
ـ طول باند مورد نیاز برای تیک‌آف: 1990 متر
ـ طول باند مورد نیاز برای لندینگ: 1350 متر