هواپیمای آنتونوف 140، یک هواپیمای مسافربری با قابلیت حمل حداکثر 52 مسافر است که برای جانشینی هواپیمای آنتونوف 24 طراحی شد. نخستین پیش‌نمونه آن در ژوئن 1997 ساخته شد و در 17 سپتامبر همان سال اولین پرواز خود را انجام داد. (این هواپیما در 1999/12/01 هنگام یک پرواز آزمایشی صدمه دید و شرکت آنتونوف آن را به تایپ An-140-100 ارتقا داد). دومین پیش‌نمونه این هواپیما در سال 1998 کامل شد، اما هیچ‌گاه پرواز نکرد و سرانجام، نخستین هواپیمای استاندارد آنتونوف 140 در دسامبر 1997 به پرواز درآمد.

‌

طرح کلی هواپیمای آنتونوف 140

‌

طول هواپیما: 22.60 متر
عرض هواپیما: 2.82 متر
طول کابین: 14.51 متر
فاصله دو سر بال: 24.50 متر
ارتفاع هواپیما: 8.23 متر
مساحت بال: 51 متر مربع
ظرفیت سوخت: 4370 کیلوگرم
حداکثر وزن هواپیما هنگام برخاست: 19,150 کیلوگرم
پیشران: دو دستگاه موتور توربوپراپ Klimov TV3-117VMA-SBM1
نیروی محرکه هر موتور: 1838 کیلو وات (2465 اسب بخار)
حداکثر سرعت: 575 کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز: 520 کیلومتر بر ساعت
برد پرواز: 3700 کیلومتر
سقف پرواز: 7600 متر
طول باند مورد نیاز برای تیک‌آف: 880 متر

‌

در سال 1374 شمسی شرکت صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) قراردادی با شرکت هواپیماسازی آنتونوف اوکراین به امضا رساند که به موجب آن، اجازه تولید مدل An-140 در ایران با نام تجاری IrAn-140 داده شد. طراحی این هواپیمای توربوپراپ تنها یک سال پیش در شرکت آنتونوف به پایان رسیده و هنوز این هواپیما در اوکراین نیز پرواز نکرده بود.

این هواپیما به سفارش شرکت آمریکایی Continental Airlines و با شماره سریال 26319 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در 1995/08/18 انجام داد و سیزده روز بعد از طریق شرکت لیزینگی ILFC و با رجیستر N19634 به این شرکت تحویل داده شد. هفت سال با چیدمان کابین C8Y106 برای این شرکت پرواز کرد و در 2002/09/31 به شرکت اجاره‌دهنده بازگشت.

در 2003/01/15 با رجیستر XU-735 به اجاره شرکت کلمبیایی Mekong Airlines درآمد و شش ماه بعد در 2003/07/20 به شرکت اجاره‌دهنده بازگشت و رجیستر N427LF برای آن ثبت شد.