هواپیمایی ملی ایران چگونه شکل گرفت؟
قبل از ایران‌ایر، شرکتی به نام هواپیمایی ایران (Iranian airways) در اردیبهشت‌ماه سال 1325 تأسیس گردید و اولین خدمات مسافرت هوایی خود را در مسیر تهران به مشهد مقدس و پس از جنگ جهانی دوم آغاز نمود. در طول 17 سال (از سال 1325 تا 1341) و به تدریج با دارا بودن تنها چند پرواز بین‌المللی به مهمترین خط هوایی داخلی تبدیل شد. در سال 1333 خط هوایی خصوصی دیگری تحت عنوان "پارس" (Persian Airways) تأسیس گردید. در ابتدا، خط هوایی "پرشین ایرویز" فقط وظیفه حمل بار به اروپا را به عهده داشت.
وضعیت جغرافیایی كشور ایران و گسترش وسیع آن، دور بودن مراكز نسبتاً پرجمعیت از یكدیگر، كمبود وسیله نقلیه اعم از جاده‌ای و ریلی، لزوم ارتباط سریع و مطمئن سازمان‌های علمی و دولتی و از همه مهمتر نبود یك شبكه منظم با قابلیت‌های بالا در راستای احیای حقوق متقابل هوایی با سایر كشورها و همچنین تامین رفاه و آسایش بیشتر ملت ایران، همه و همه شرایطی را فراهم ساخت تا هیأت وزیران در تاریخ بیست‌ویكم بهمن سال 1340، پیشنهاد وزیر راه را مبنی بر تأسیس یك شركت هواپیمایی متعلق به ملت، به تصویب برساند. در پی اتخاذ این تصمیم شركت هواپیمایی ملی ایران در تاریخ پنجم اسفند ماه سال 1340 با ادغام دو شركت هواپیمایی "ایرانین ایرویز" و "پرشین ایرویز" و ایجاد خط هوایی جدیدی با نام "هواپیمایی ملی ایران" با علامت اختصاری و سمبل "هما" تأسیس و در 29 اسفند با سرمایه 17 میلیون تومان به ثبت رسید.
این شرکت از فروردین ماه سال 1341 فعالیت‌های خود را آغاز نمود و تیمسار «علی‌محمد خادمی» که رئیس وقت ستاد نیروی هوایی بود به سمت مدیرعامل هما منصوب شد. وی تجربه پرواز با هواپیماهای بازرگانی و فرماندهی ناوگان حمل‌ونقل هوایی را داشت.
نام لاتین این هواپیمایی Iran National Airlines بود که به جهت اینکه تنها 30 سال از تغییر نام کشور، از پرشیا به ایران می‌گذشت، بسیاری از کشورها گمان می‌کردند که هما یک ایرلاین عربی است. از آنجایی که مدیران هما و ایرانیان، این مسأله را برنمی‌تافتند، نام این شرکت به Iran Air, The Airlines Of Persia تغییر و روی بدنه هواپیماها درج شد اما دیری نپایید که این نام نیز با مخالفت پادشاه وقت ایران به Iran Air تغییر یافت.
نشان آشنای «مرغ هما» كه برگرفته از سازه موجود از این پرنده افسانه‌ای در تخت‌جمشید بود را جوانی به نام «ادوارد زهرابیان» در سال 1341 طراحی نمود كه از آن زمان تاكنون یكی از زیباترین نشانه‌های طراحی شده و از برترین برندهای بین‌المللی به شمار می‌رود.
"هما" پروازهای خود را با بهره‌گیری از هواپیماهای DC6، DC3، ویكرز و آورو یورك آغاز نمود و در سال 1964 به عضویت كامل یاتا درآمد.
اولین پرواز "هما" با هواپیماهای جت، در سال ۱۹۶۵ (1344) با استفاده از یك فروند بوئینگ 100-727 در مسیر تهران ـ بیروت انجام شد. پس از آن شركت تصمیم به تبدیل تمام ناوگان خود به هواپیماهای جت گرفت. با شروع دهه ۱۹۷۰ (از سال 1349 به بعد) عصر طلایی "هما" نیز آغاز گشت. در سال ۱۹۷۱ (1350) تعدادی هواپیمای بوئینگ 100-737 و در سال ۱۹۷۴ (1353) تعدادی بوئینگ 200-727 وارد ناوگان شركت شد. همچنین تحویل هواپیماهای گران‌قیمت بوئینگ ۷۴۷ از نوع ۱۰۰ و ۲۰۰ و SP از سال ۱۹۷۵ (1354) آغاز گشت.
در میانه دهه هفتاد میلادی، "هما" پروازهای بدون توقف بسیاری را به طور روزانه به قاره اروپا داشت. در این دوره هواپیمایی ملی ایران تنها در مسیر تهران ـ لندن بیش از 30 پرواز هفتگی انجام می‌داد. خط هوایی تهران به فرودگاه جان اف كندی نیویورك در سال ۱۹۷۵ (1354) با بهره‌گیری از بوئینگ ۷۰۷ و با یك توقف در فرودگاه "هیث‌رو" لندن آغاز شد. با خرید بوئینگ‌های 747SP، هما این هواپیماهای دوربرد را در مسیر تهران ـ نیویورك به كار گرفت و به این ترتیب طولانی‌ترین خط هوایی بدون توقف جهان را راه‌اندازی كرد.
در اكتبر سال ۱۹۷۲ (مهر ماه 1351)، "هما" قرارداد خرید دو فروند هواپیمای مافوق صوت كنكورد را با كنسرسیوم انگلیسی ـ فرانسوی آن به امضا رساند. البته این هواپیماها هرگز به ناوگان هما وارد نشدند، چرا كه در آوریل ۱۹۸۰ (فروردین 1359) با توجه به پیروزی انقلاب اسلامی ایران و دگرگون شدن سیاست‌ها، این قرارداد فسخ شد.
در سال ۱۹۷۸ (1356)، "هما" ۶ فروند ایرباس مدل A۳۰۰ را برای به كارگیری در مسیرهای محلی از شركت اروپایی ایرباس خریداری كرد و نخستین بهره‌بردار هواپیماهای ایرباس در خاورمیانه لقب گرفت. در پایان این سال "هما" به بیش از ۳۱ مقصد در داخل و خارج از ایران، از پكن و توكیو تا نیویورك به طور روزانه پرواز می‌كرد و در حال راه‌اندازی خطوط هوایی جدیدی به مقاصد لس‌آنجلس و سیدنی بود.
در سال‌های پایانی دهه هفتاد، هواپیمایی ملی ایران به عنوان رو به‌رشدترین شركت هواپیمایی جهان شناخته می‌شد و در عین حال یكی از ایمن‌ترین، مدرن‌ترین و پردرآمدترین شركت‌های هواپیمایی دنیا نیز به شمار می‌رفت. در سال 1976 (1355) "هما" پس از شركت استرالیایی "كوانتاس" ایمن‌ترین شركت هوایی جهان لقب گرفت.
پس از پیروزی شكوهمند انقلاب اسلامی ملت ایران، با دگرگون شدن سیاست‌ها، انجام برخی پروازهای بین‌المللی "هما" تغییر نمود و از فوریه ۱۹۷۹(اسفند 1358) تعدادی از آنها به كلی تعطیل شد.
آخرین فرود "هما" در فرودگاه جان اف كندی نیویورك در روز ۷ نوامبر سال ۱۹۷۹ (16 آبان 1358) اتفاق افتاد. دولت آمریكا پرواز روز بعد "هما" را درحالی كه برای فرود آماده می‌شد به فرودگاه مونترال تغییر مسیر داد و اعلام كرد به دلیل تنش‌های ایجاد شده در روابط دو كشور در جریان تسخیر لانه جاسوسی در تهران، هواپیماهای ایرانی حق فرود در هیچ‌یك از فرودگاه‌های ایالات متحده را ندارند. با تعطیلی خط هوایی نیویورك، هواپیماهای بوئینگ 747SP هما به طور گسترده در مسیرهای آسیایی و اروپایی به كار گرفته شدند.
نام رسمی شركت در سال 1360 به «هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران»، "هما" تغییر یافت.
هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در سال‌های جنگ تحمیلی علی‌رغم فشارها و تهدیدهای موجود خدمات خود را به انجام می‌رساند و اگرچه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران با مسأله تحریم‌های بین‌المللی به ویژه از سوی آمریكا و خروج پرسنل خارجی و متخصص خود دست به گریبان بود اما به مدد نیروهای توانمند و متعهدش توانست با جایگزینی نیروهای بومی و آموزش نیروی جوان و تحصیلكرده نیازهای خود را برطرف نماید و دانش تعمیرات هواپیما را كه زمانی تنها در اختیار متخصصان خارجی بود بومی سازد. امروز هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران با توانمندی كامل امكانات انجام انواع تعمیرات اساسی و نیمه‌اساسی بر روی هواپیماهای خود و سایر شركت‌های هواپیمایی داخلی را در اختیار دارد. خدمات فرودگاهی "هما" نیز با توجه به تعهد جدی و پایبندی "هما" به اصول مورد پذیرش جهانی و تطابق با استانداردهای مورد پذیرش بین‌المللی به بیش از 20 شركت هواپیمایی خارجی سرویس میدهد.
در سال‌های پس از پیروزی انقلاب تعدادی هواپیمای فوكر 100، ایرباس و بوئینگ نیز به شركت "هما" اضافه شدند. "هما" همچنین برای نخستین‌بار از آغاز تحریم‌ها، موفق شد 3 فروند هواپیمایی باری به ناوگان خود اضافه و آنها را جایگزین ناوگان فرسوده‌ای نماید كه سال‌ها بود از خط پروازی "هما" خارج شده و كاهش سهم "هما" در بازار بین‌المللی حمل‌ونقل بار را موجب گردیده بودند.
روزشمار
سال | توضیحات |
۱۳۰۵ | تأسیس کمپانی هواپیمائی یونکرس در ایران توسط آلمانی‌ها |
۱۳۲۵ | تأسیس شرکت هواپیمائی سهامی ایران با سرمایه بخش خصوصی (حمل بیش از ۱۱ هزار مسافر در اولین سال) |
۱۳۳۳ | تأسیس شرکت هواپیمایی پارس توسط بخش خصوصی |
۱۳۴۰ | تأسیس شرکت هواپیمایی ملی ایران هما با ادغام شرکت‌های هواپیمایی ایران و پارس (با بهره‌گیری از هواپیماهای DC-3, DC-6, ویکرز ویسکونت) |
۱۳۴۱ | نخستین گام عملیاتی هما ، حمل‌ونقل زائران خانه خدا |
۱۳۴۳ | عضویت در انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی «یاتا» |
۱۳۴۴ | نخستین پرواز جت هما با ۸۲ مسافر از فرودگاه مهرآباد تهران به بیروت، رم، ژنو و فرانکفورت و کنار گذاشتن هواپیماهای ملخ‌دار با موتورهای پیستونی |
۱۳۴۹ | ورود نخستین فروند از ۵ فروند هواپیمای بویینگ (B707) |
۱۳۵۵ | تداوم گسترش شبکه پروازهای داخلی و بین‌المللی هما با استفاده از ۲۳ فروند هواپیمای جت، همراه با دو فروند جت اجاره‌ای |
۱۳۵۹ | ورود نخستین فروند از ۶ فروند هواپیمای ایرباس (A300-B2K) |
۱۳۶۰ | تغییر نام هواپیمایی ملی ایران " هما " به هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران هما (حمل بیش از ۱/۲ میلیون مسافر در این سال( |
۱۳۶۹ | ورود نخستین فروند از ۶ فروند هواپیمای فوکر (F100) |
۱۳۷۱ | آغاز فعالیت ایران ایرتور بعنوان یک شرکت هواپیمایی وابسته به هما با استفاده از هواپیماهای اجاره‌ای |
۱۳۷۳ | اضافه شدن هواپیمای ایرباس (A300-600) |
۱۳۷۹ | ورود یک فروند هواپیمای ایرباس (A310-300) از امارات |
۱۳۸۰ | اضافه شدن ۶ فروند هواپیمای ایرباس (A310-200) از ترکیه |
۱۳۸۲ | ورود یک فروند هواپیمای ایرباس (A310-300) |
۱۳۸۳ | اضافه شدن ۳ فروند هواپیمای فوکر (F100) و ۲ فروند هواپیمای ایرباس (A300-600) |
۱۳۸۴ | اضافه شدن ۴ فروند هواپیمای فوکر (F100) |
۱۳۸۵ | اضافه شدن یک فروند هواپیمای فوکر (F100) یک فروند هواپیمای بوئینگ (B747-200) و دو فروند هواپیمای ایرباس (A300-B4) |
۱۳۸۶ | ورود ۵ فروند هواپیمای فوکر (F100) موفقیت "هماً در کسب تأییدیه (SAFA) کمیسیون ایمنی هوانوردی اروپا) مبنی بر ایمنی و استمرار پروازهای هما به اروپا |
۱۳۸۷ | اضافه شدن ۲ فروند هواپیمای ایرباس (A300-200) یک فروند هواپیمای ایرباس A320 و ورود ۲ فروند هواپیمای باری ایرباس (A300-B4F) و یک فروند هواپیمای باری بوئینگ (B747-F) و موفقیت هما در اخذ گواهینامه (IOSA) ارزیابی ایمنی عملیات و سیستم‌های کنترلی شرکت‌های هواپیمایی توسط یاتا |
۱۳۸۹ | طبق تصمیم کمیسیون حمل‌ونقل اروپا تعدادی از هواپیماهای ایران‌ایر به دلیل غیر ایمن بودن در فهرست سیاه این سازمان قرار گرفت و اجازه پرواز در اروپا به آنان داده نخواهد شد. |
۱۳۹۵ | انعقاد قرارداد خرید 200 هواپیما از ایرباس، بوئینگ و ATR به دنبال توافق برجام با شش کشور بزرگ دنیا در دولت دکتر روحانی ورود نخستین هواپیمای نو به کشور پس از 22 سال |
هواپیماهای بکار گرفته شده در ایران‌ایر از سال ۱۳۰۵ تاکنون
هواپیما | تعداد | رجیستر | بکارگیری | توسط | سقوط | توضیحات |
یونکرس یو ۵۲ | ؟ | رجیسترها موجود نیست | بین سال‌های ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۲ | کمپانی هواپیمائی یونکرس در ایران | - | - |
یونکرس مدل اف - ۱۳ | ؟ | رجیسترها موجود نیست | بین سال‌های ۱۳۰۵ تا ۱۳۱۲ | کمپانی هواپیمائی یونکرس در ایران | - | - |
دی‌هاویلند راپید دراگون | ۳ | EP-AAA EP-AAB EP-AAC | بین سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ | شرکت پست ایران | - | - |
داگلاس دی‌سی ۳ | حدود ۴۰ فروند تخمین زده می‌شود | EP-AAG EP-AAJ EP-AAK EP-ABB EP-ACJ EP-ACK EP-ACL EP-ACU EP-ACV EP-ADE EP-ADG EP-ADI EP-ADL EP-AEE EP-AEF EP-AEH EP-AEI EP-AGZ | از ۱۳۱۴ شمسی تا ۱۳۵۰ | ایرانیان استیت ایرویز ایرانیان ایرویز ایران‌ایر شرکت واحد هواپیمایی ایران هواپیمایی ایران ایران نشنال ایرلاینز یونایتد ایرانیان ایرویز هواپیمایی ملی ایران (هما) | ۱۳ فروند
EP-AAG EP-AAJ EP-AAK EP-ABB EP-ACJ EP-ACL EP-ACV EP-ADG EP-ADI EP-AEF EP-AEI EP-AGZ | EP-AAG نخستین حادثه ثبت شده در پنجشنبه ۲۳ شهریور ماه ۱۳۲۹ ۸ کشته در تهران
EP-ADG آخرین حادثه ثبت شده در یکشنبه ۲۳ خرداد ۱۳۵۰ در شیراز دوشنبه ۱۸ آبان ۱۳۴۹ دی‌سی ۳ ایران‌ایر مسیر بندرعباس ـ دوبی دزدیده می‌شود و در بغداد سقوط می‌کند (رجیستر نامشخص) در سال ۱۳۵۰ فقط ۲ فروند دی‌سی ۳ فعال بودند) |
داگلاس دی‌سی 4 B | ؟ | EP-AEZ | دهه ۳۰و۴۰ | هواپیمایی پارس
ایران‌ایر
هواپیمایی ایران
ایران نشنال ایرلاینز | یک فروند از این نوع هواپیما هنگام برگشت از بیروت در آسمان شوروی توسط نیروی هوایی این کشور منهدم شد و در دریای خزر سقوط کرد | رجیسترهای مربوط به هواپیمایی پارس موجود نیست |
داگلاس دی‌سی 6 B | ؟ | EP-AES EP-AET EP-AEU EP-AEV EP-AEX EP-AEY | دهه ۳۰ تا ۵۰ | هواپیمایی پارس هواپیمایی پارس ایران‌ایر هواپیمایی ایران ایران نشنال ایرلاینز | - | رجیسترهای مربوط به هواپیمایی پارس موجود نیست |
داگلاس دی‌سی 7 C | ؟ | EP-ADU | دهه ۳۰ و ۴۰ | هواپیمایی پارس | - | اطلاعی از این هواپیما در دست نیست |
ویکرز ویسکونت | ۴ | EP-AHA EP-AHB EP-AHC EP-MRS | دهه ۳۰ و ۴۰ | شرکت واحد هواپیمایی ایران ایران‌ایر هواپیمایی ملی ایران هواپیمایی ایران ایران نشنال ایرلاینز یونایتد ایرانیان ایرویز | ۱ فروند EP-AHC | در 26 بهمن 1343 هواپیمای ویکرز ویسکونت ایران‌ایر به رجیستر EP-AHC هنگام فرود در اصفهان، به علت هارد لندینگ، ارابه فرود سمت چپ شکسته و هواپیما از باند خارج شد. |
کانو ایر ۲۴۰ | ؟ | EP-ADY | دهه ۲۰ و ۳۰ | هواپیمایی ایران | - | - |
لاکهید ۱۰۴۹ سوپر کانستلشن | ؟ | ؟ | دهه ۲۰ و ۳۰ | ایرانیان ایرویز | - | - |
آورو یورک ۶۸۵ | ؟ | EP-ADA EP-ADB EP-ADD EP-ADE | دهه ۳۰ | هواپیمایی پارس | ۳ فروند EP-ADA EP-ADB EP-ADE | EP-ADA در 23 شهریور 1334 هواپیمای آورو یورک شرکت هواپیمایی پارس به رجیستر EP-ADA که با 13 سرنشین (9 مسافر و 4 خدمه) از فرودگاه آبادان عازم کویت شده بود، با رسیدن به ارتفاع 500 پایی در هنگام صعود از آبادان، موتور شماره 3 خاموش شده و شماره موتور 4 نیز دچار نوسان شده و توسط خدمه خاموش شد. هواپیما شروع به از دست دادن ارتفاع کرده و نهایتا در 60 کیلومتری جنوب شرق بصره سقوط کرد، اما همه سرنشینان آن زنده ماندند.
EP-ADB سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۳۵ در لندن منفجر شد
EP-ADE در 23 تیر 1338 هواپیمای آورو یورک شرکت هواپیمایی پارس به رجیستر EP-ADE در نزدیکی شهر کویت سقوط کرد. از میزان تلفات و خسارات این سانحه اطلاعی در دست نیست. |
لاکهید ال ۱۸۸ الکترا | ۱ | PH-LLD | دهه ۳۰ | هواپیمایی پارس | - | اجاره از KLM |
داگلاس دی‌سی ۹ | ۱ | PH-MAX | دهه ۴۰ و ۵۰ | ایران‌ایر | - | اجاره از KLM |
کانو ایر ۹۹۰ کورنادو | ۱ | PH-MAS | - | ایران‌ایر | - | اجاره از KLM |
ایلیوشن ۱۸ | ۴ | - | دهه ۴۰ و ۵۰ | ایران‌ایر | - | اجاره از روسیه |
ایلیوشن ۶۲ | ۴ | - | دهه ۴۰ و ۵۰ | ایران‌ایر | - | اجاره از روسیه |
استاندارد وی سی ۱۰ | ۴ | - | دهه ۴۰ و ۵۰ | ایران‌ایر | - | - |
سوپر وی سی ۱۰ | ۴ | - | دهه ۴۰ و ۵۰ | ایران‌ایر | - | - |
بوئینگ ۷۰۷ | ۵ | EP-IRM EP-IRN EP-IRK EP-IRJ EP-IRL | دهه ۵۰ تا 70 | ایران نشنال ایرلاینز
ایران‌ایر | - | بعد از ۱۳۵۰ به ناوگان ایران‌ایر اضافه شدند EP-IRN N45IRN EI-AMW LX-LGV |
بوئینگ ۷۲۷ | ۹ | EP-IRA EP-IRB EP-IRC EP-IRD EP-IRP EP-IRR EP-IRS EP-IRT EP-IRU | دهه 5۰ تا 80 | ایران نشنال ایرلاینز
ایران‌ایر | - | EP-IRD EP-IRP EP-IRU |
بوئینگ ۷۳۷ | ۴ | EP-IRF EP-IRG EP-IRH EP-IRI EP-IGA EP-IGD | دهه 5۰ تا 80 | ایران‌ایر | - | EP-IRG در ۲۳ مهر ۱۳۶۵ فرودگاه شیراز مورد حمله جنگنده‌های عراقی قرار گرفت و کابین آن در آتش سوخت.
EP-IGA و EP-IGD متعلق به کشور عراق بودند که صدام برای در امان ماندن از حمله آمریکا آنها را به ایران فرستاد. |
بوئینگ ۷۴۷ | ۹ | EP-IAA EP-IAB EP-IAC EP-IAD EP-IAG EP-IAH EP-IAI EP-IAM EP-ICD | دهه 5۰ تا 80 | ایران‌ایر | - | قرار بود EP-IAN ، EP-IAP و EP-IAR از نوع 100B برای ایران ساخته شود که به علت انقلاب اسلامی در ایران و لغو قرارداد، ساخت آنها به اتمام نرسید. |
ایرباس 300 | ۱۶ | EP-IBA EP-IBB EP-IBC EP-IBD EP-IBG EP-IBH EP-IBI EP-IBJ EP-IBR EP-IBS EP-IBT EP-IBU EP-IBV EP-IBZ EP-ICE EP-ICF | پس از انقلاب | ایران‌ایر |
| EP-IBR در ۱۳ بهمن ۱۳۷۸ در فرودگاه مهرآباد با سی130 هرکولس ارتش برخورد کرده و از بین رفت.
EP-IBS در 6 شهريور 1363 در مسیر دبی ـ شيراز ـ تهران، ربوده و به عراق منتقل شد و پس از پايان جنگ ايران و عراق در شهريور ماه 1369 به ايران عودت داده شد.
EP-IBU در ۱۲ تیر ۱۳۶۷ مورد اصابت موشک ناو آمریکایی وینسنس قرار گرفت و با 290 مسافر سرنگون شد |
ایرباس 310 | ۸ | EP-IBL EP-IBK EP-IBM EP-IBN EP-IBO EP-IBP EP-IBQ EP-IBX | پس از انقلاب | ایران‌ایر | - | بجز EP-IBL و EP-IBK بقیه هواپیماهای ایرباس 310، از ترکیه خریداری شده و مدت بسیار کوتاهی پس از خرید زمینگیر شدند |
ایرباس 320 | ۶ | EP-IEB EP-IEC EP-IED EP-IEE EP-IEF EP-IEG | پس از انقلاب | ایران‌ایر | - |
|
فوکر 100 | ۱۹ | EP-IDA EP-IDB EP-IDC EP-IDD EP-IDF EP-IDG EP-CFD EP-CFE EP-CFH EP-CFI EP-CFJ EP-CFK EP-CFL EP-CFM EP-CFN EP-CFO EP-CFP EP-CFQ EP-CFR | پس از انقلاب | ایران‌ایر | EP-IDC EP-CFN | EP-IDC در اصفهان سقوط کرد
EP-CFN در 30 دی 1389 هنگام فرود در مهرآباد به سمت راست منحرف شده و صدمات جدی دید.
در سال 1991 هواپیماهای EP-IDN ، EP-IDM ، EP-IDL ، EP-IDK ، EP-IDJ ، EP-IDI ، EP-IDH نیز به سفارش ایران‌ایر ساخته شدند که بدلیل لغو قرارداد، به این شرکت تحویل داده نشدند. |
ام‌دی-8 | ۵ | UR-CHX UR-CHW UR-CJZ UR-BXI UR-BXM | پس از انقلاب | ایران‌ایر | - | همه ام‌دی‌ها اجاره از اکراین هستند |
ایرباس 321 | 1 | EP-IFA | پس از برجام | ایران‌ایر | - |
|
ناوگان
لیست ناوگان فعال هما شامل هواپیماهای زیر است:
| هواپیما | فعال | سفارش‌داده | مسافران | توضیحات | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| C | Y | مجموع | ||||
| ایرباس A300B2-200 | ۱ | — | ۱۸ | ۲۳۶ | ۲۵۴ | |
| ایرباس A300B4-200 | ۳ | — | ۱۸ | ۲۳۶ | ۲۵۴ | |
| ایرباس A300-600R | ۴ | — | ۲۲ | ۲۳۹ | ۲۶۱ | |
| ایرباس A310-300 | ۲ | — | ۱۴ | ۱۹۸ | ۲۱۲ | |
| ایرباس A320-200 | ۶ | — | ۱۲ | ۱۴۴ | ۱۵۶ | |
| ایرباس A320 نئو | — | ۳۲ | ||||
| ایرباس A320 سئو | — | ۶ | ||||
| ایرباس A321 سئو | ۱ | ۷ | ۱۲ | ۱۸۲ | ۱۹۴ | تحویل: ژانویه ۲۰۱۷ |
| ایرباس A330-200 | — | ۸ | ||||
| ایرباس A330-900 | — | ۲۸ | ||||
| ایرباس A350-1000 | ۱۶ | |||||
| ای‌تی‌آر 600-72 | — | ۲۰ | تحویل: از ۲۰۱۷ | |||
| بوئینگ 737 مکس | ۵۰ | آغاز تحویل از سال ۲۰۱۸ | ||||
| بوئینگ 777 | — | ۱۵ | آغاز تحویل از سال ۲۰۱۸. تا سال ۲۰۲۰ میلادی ۱۵ فروند تحویل داده می‌شود. | |||
| بوئینگ 777X | — | ۱۵ | آغاز تحویل از سال ۲۰۱۸ | |||
| فوکر 100 | ۴ | — | — | ۱۰۴ | ۱۰۴ | |
| ام‌دی-82 | ۴ | — | ۱۲ | ۱۴۰ | ۱۵۲ | |
| ایرباس A300B4-203F | ۱ | — | باری | |||
| بوئینگ B747-200F | ۱ | — | باری | |||
| مجموع | ۲۷ | ۲۰۰ | ||||
