معرفی فوکر 50 کارون EP-OIL

این هواپیما با شماره سریال 20222 ساخته شد و نخستین پرواز خود را در تاریخ 1991/07/01 با رجیستر آزمایشی PH-EXV انجام داد. قرار بود با رجیستر PH-LNZ به Air Europe تحویل داده شود که به علت امتناع این شرکت از دریافت آن، در اختیار شرکت فوکر قرار گرفت. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

شرکت خدمات هوایی نفت این هواپیما را از 1992/02/19 [مطابق با 30 بهمن 1370] خریداری و با رجیستر EP-OIL وارد کشور کرد. این شرکت در سال 1372 به شرکت حمل‌ونقل هوایی ایران و آذر 1388 به شرکت هواپیمایی نفت، تغییر نام داد. هشت سال بعد در تابستان 1396 نام این شرکت از هواپیمایی نفت به کارون تغییر پیدا کرد تا کار واگذاری و فروش این شرکت توسط شرکت سرمایه‌گذاری صندوق بازنشستگی صنعت نفت انجام شود.

‌
مشخصات فنی و ظاهری

این هواپیما از دو موتور توربوپراپ PW125B ساخت شرکت پرت اند ویتنی کانادا همراه با هر کدام شش ملخ کامپوزیتی در زیر دو بال، با طول هر موتور 2.13 متر، عرض 0.68 متر و ارتفاع 0.84 و با وزن هر کدام 481 کیلوگرم و حداکثر نیروی شفت هر کدام 1678 کیلووات استفاده می‌کند.

ـ مدل هواپیما: Fokker 50
ـ طول هواپیما: 25.25 متر
ـ طول کابین: 15.96 متر
ـ عرض هواپیما: 2.70 متر
ـ عرض کابین: 2.50 متر
ـ ارتفاع بلندترین نقطه سازه از سطح زمین: 8.32 متر
ـ ارتفاع کابین: 1.98 متر
ـ دهانه بال: 29 متر
ـ مساحت بال: 70 متر مربع
ـ حداکثر وزن در زمان برخاست: 20,820 کیلوگرم
ـ ظرفیت بنزین: 4,120 کیلوگرم
ـ سرعت کروز: 500 کیلومتر بر ساعت
ـ ماکزیمم سرعت: 565 کیلومتر بر ساعت
ـ سقف پرواز: 25,000 پا (7.6 کیلومتر)
ـ برد پرواز: 2,670 کیلومتر
ـ تعداد کروی پرواز: 2 نفر
ـ طول باند مورد نیاز برای تیک‌آف: 1,350 متر
ـ طول باند مورد نیاز برای لندینگ: 1,130 متر