نهمین بوئینگ 747 تولید شده به سفارشTrans World Airlines (TWA)n و با شماره سریال 19669 ساخته شد. نخستین پرواز هواپیما در 1969/12/05 انجام داد و در آخر همان ماه با رجیستر N93103 به این شرکت تحویل داده شد.

در 1975/12/02 [مطابق با 11 آذر 1354] هواپیما به نیروی هوایی رژیم شاهنشاهی ایران فروخته شد، اما پیش از تحویل، به درخواست ایران، شرکت بوئینگ در تأسیسات خود در Wichita کانزاس کاربری آن را با امکان حذف صندلی‌ها و تعبیه یک درب بزرگ کارگو در قسمت انتهای بدنه سمت چپ، به هواپیمای باری تغییر داد و سپس با رجیستر 287-5 وارد ناوگان نیروی هوایی شد. منبع: وبلاگ طیاره

در سال 1355 ضمن افزوده شدن امکان سوخت‌گیری هوایی در قسمت دماغه هواپیما، رجیستر آن نیز به 8108-5 تغییر یافت.

در سال 1362 و همزمان با جنگ تحمیلی برای تسهیل حمل‌ونقل محموله‌های نظامی و تأمین ملزومات جنگی از خارج که می‌بایست با رجیستری غیرنظامی انجام می‌شد، حدود دو سال با رجیستر EP-NHD و تحت نام ایران‌ایر پرواز کرد و سپس با رجیستر اصلی خود به نیروی هوایی بازگشت.


مشخصات فنی و ظاهری

این هواپیما از چهار موتور PW JT9D-7A ساخت شرکت Pratt & Whitney در زیر دو بال، با طول هر موتور 3.26 متر و عرض 2.34 متر و با وزن هر کدام 4010 کیلوگرم و رانش هر کدام 47900 پاوند استفاده می‌کرد.

ـ مدل هواپیما: Boeing 747-100SF
ـ طول هواپیما: 70.66 متر
ـ عرض هواپیما: 6.50 متر
ـ عرض کابین: 6.08 متر
ـ ارتفاع بلندترین نقطه سازه از سطح زمین: 19.30 متر
ـ دهانه بال: 59.64 متر
ـ مساحت بال: 511 متر مربع
ـ حداکثر وزن در زمان برخاست: 333400 کیلوگرم
ـ ظرفیت بنزین: 183380 لیتر
ـ سرعت کروز: 940 کیلومتر بر ساعت
ـ ماکزیمم سرعت: 980 کیلومتر بر ساعت
ـ سقف پرواز: 45100 پا (13.7 کیلومتر)
ـ برد پرواز: 8600 کیلومتر
ـ تعداد کروی پرواز: 3 نفر
ـ طول باند مورد نیاز برای تیک‌آف: 3300 متر


تصاویری از این هواپیما

پنج سال پرواز برای TWA

خرداد 1356 ـ فرودگاه هیثرو لندن

دی 1357 ـ سوخت‌گیری در فرودگاه مادرید در مسیر آمریکا

مرداد 1363 ـ فرودگاه اسخیپول آمستردام با رجیستر EP-NHD

دی 1385 ـ اتمام اورهال در فارسکو

بهمن 1385 ـ فرود در مهرآباد

مهر 1389

اردیبهشت 1390

شهریور 1394 ـ دوران زمینگیری