این هواپیما به سفارش نیروی هوایی ایران و با شماره سریال 21126 ساخته شد. نخستین پرواز خود را در تاریخ 1976/08/18 انجام داد و سیزده روز بعد در 1976/08/31 [مطابق با 9 شهریور 1355] به ایران تحویل داده شد. ابتدا رجیستر آن 250-5 شد، اما مدت کوتاهی بعد به 8310-5 تغییر رجیستر داد.

هواپیما در شهریور 1382 با رجیستر EP-SHU به شرکت ساها واگذار شد و بجز مدت کوتاهی در اواخر 1390 که مجددا به نیروی هوایی بازگشته بود، تا سال 1392 برای این شرکت پرواز می‌کرد. این هواپیما، آخرین بوئینگ 707 مسافربری در دنیا محسوب می‌شد. این مطالب از وبلاگ طیاره کپی شده است.

سپس دوباره با رجیستر 8310-5 به نیروی هوایی بازگشت و در آبان 1394 مجددا تغییر رجیستر داده و EP-CPQ نام گرفت.


مشخصات فنی

این هواپیما از 4 موتور توربوفن JT3D-3B ساخت پرت اند ویتنی در زیر بال‌ها و با رانش هر کدام 18000 پاوند استفاده می‌کند.

مدل هواپیما: Boeing 707-3J9C
ـ طول هواپیما: 46.61 متر
ـ طول کابین: 33.99 متر
ـ عرض هواپیما: 3.76 متر
ـ عرض کابین: 2.55 متر
ـ ارتفاع بلندترین نقطه سازه از سطح زمین: 12.80 متر
ـ دهانه بال: 44.42 متر
ـ ظرفیت مخازن سوخت: 90300 لیتر
ـ حداکثر وزن هنگام برخاستن: 151315 کیلوگرم
ـ برد پرواز: 9300 کیلومتر
ـ کروی کاکپیت: 3 نفر


تصاویری از این هواپیما

 

 

 

پرواز برای ساها ـ فرودگاه ناریتا توکیو

 

کابین تماما اکونومی با 180 صندلی

 

 

 

فروردین 1383 ـ فرودگاه شارجه

 

خرداد 1387 ـ تیک‌آف از مهرآباد

 

اسفند 1390 ـ آماده برای پرواز پس از سه سال زمینگیری و اورهال

 

بهمن 1391 ـ تیک‌آف از مشهد

 

اسفند 1391

 

تغییر رجیستر به EP-CPQ

 

رژه سال 1395 ـ پرواز فورمیشن